පත්තිරු

Sunday, April 20, 2014

සොඳුරියේ නුඹේ සෙනෙහසින් ඉමි ලොවෙහි රජවීලා......

 රාත්‍රී කාලය දිවා කාලයක් බවට පරිවර්තනය කල නවීනතාක්ෂණයේ මිනිසා සොබාවධර්මයාට අභියෝග එල්ල කරමින් බංගලාදේශයේ මීර්පූර් ක්‍රීඩාංගනය විදුලි ආලෝකයෙන් ඒකාලෝක කර ඇති මොහොතක,  සියක් ජාතියක, සියක් කෝටියක් ජනයාට,සියක් ආගමකට  අභියෝගයක් වූ මුතුකැටයේ සිංහ පැටවූ අද මේ ක්‍රි.වර්ෂ 2014 ක් වූ අප්‍රේල් මස  06 රාත්‍රියේ... මේ..සොදුරු ජයග්‍රාහී රාත්‍රියේ..විචිත්‍රවත් රාත්‍රියේ කෝටි සංඛ්‍යාත ජනයා අමන්දානන්දයට පත් කරමින් වසර 18කට පසු ඒ බලාපොරොත්තුවේ සිහිනය සිව් වතාවක් ගිලිහෙද්දී  මෙවර විජයග්‍රහණය කරන්නේ දැයට අභිමානයක් රටට ආඩම්බරයක් ගෙනෙමින් වර්ණවත් හයේ පහරකින් ලෝකයක් ඉදිරියේ මුතු ඇටයක් දිදුලවමින් ලසිත් මාලිංග ඇතුළු සිංහ කණ්ඩායම ඒ දැවැන්ත කුසලානය, 2014  T-20 ලෝක කුසලානය දිනා ගන්නා සුවිශේෂී මොහතයි... මා ප්‍රිය ක්‍රීඩාලෝලී මිතුර මිතුරියනි....
(ඒ ඔබ මෙතෙක් වේලා සවන් දුන්නේ කදමල්ලේ විශේෂ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා විස්තර විචාරයටයි..)

ඒ විශිෂ්ට සුවිශේෂී වීජයග්‍රහණයෙන් අනතුරුව ඒ විජයග්‍රහනයේ නියමුවාණන් එදින අවසන් T-20 තරගයට සහභාගී වූ සිරිලක් පුත් කුමාර් සංගක්කාර තරගයේ වීරයා සම්මානයෙන් පිදුම් ලබා මාධ්‍ය හමුවේ කිවුවේ "මට වැඩියෙන්ම වටින්නේ ක්‍රිකට් සහ මගේ පවුල" කියල. එහෙම කියලා නිකන් ඉදියේ නෑ..සහෝදර ක්‍රීඩකයන්ගේ ප්‍රේක්ෂකයන්ගේ උණුසුම් සුභාසිංශන අතරේ පිටිය වටේ සහෝදර ක්‍රීඩකයන්ගේ කර මතින් යන ගමන් ක්‍රීඩකයන්ගේ ගේ පවුලේ උදවිය ඉන්න නැරබුම් කුටිය දෙසට හැරිලා දකුණත මිට මොලවලා හදවතට තට්ටු කරමින් නැරබුම් කුටිය වෙත අත දිගුකරමින් මොකක්දෝ සන් කළා.(ඒ මොහොතේ ජායාරූපය සොයා ගැනීමට වෙහෙස වුවත් සොයා ගැනීමට නොහැකිවීම දුකකි).. .....ටිකකින් කෝටි සංඛ්‍යාත ප්‍රේක්ෂකයන් සතුටු කදුළු වගුරවද්දී  මීර්පූර් ක්‍රීඩාංගනය මහා සංවේදී දසුනක ගිල්ලවමින් ඇය මේ අසහාය ක්‍රීඩකයාගේ තමාගේ ආදරණීය ස්වාමියාගේ තම දරුවන්ගේ තාත්තව බදාගෙන දෙතොල් සිප වැලද ගත්තේ “සොඳුරියේ නුඹේ සෙනෙහසින් ඉමි ලොවෙහි රජවීලා......”    ඒ අවස්තාව තරම් මේ සින්දුවට ගැලපෙන කිසිම සංවේදී අවස්තාවක් මීට පෙර දැකලා දැනිලා නැහැ මට. 



ඒ ආදරණීය මොහොත නැරබීමට (08.10)

ඒ අපූරු ගීතය තමා කදමල්ලේ දිගහැරෙන්නේ...
ටී.එම් ජයරත්න නමැති විශිෂ්ට ගායන ශිල්පියාගේ සුන්දර හඩින් ගායනා වෙන මේ ගීතය රචනා කරලා තියෙන්නේ කන්දේවත්තේ ඒ .ජී. ශීලා...සංගීතය එකතු කලේ සරත් දසනායක 


දුකේදී හැඩුමට සැපේදී
සිනාසෙන්නට ළඟ ඉදන්
තවත් අම්මා කෙනෙකු ඇත්නම්
නුඹයි ඒ අම්මා
සොඳුරියේ නුඹයි ඒ අම්මා
දෙදෙනෙක් එක්ක එකතුව ජීවිතයක් ගෙනියනවා කියන්නේ හරිම වැදගත් , හරිම අවබෝධයෙන් යුක්තව වෙන්න ඕනදෙයක් ආසන්න වශයෙන් අවුරුදු 25ක් 30ක් විතර වෙන් වෙන්ව ජීවත්වෙලා තමන් ගැනම හිතමින් ජීවත් වෙලා එක වහලක සෙවනට ආවම එහෙම “මම” කියන මානසිකත්වයෙන් හිතන්න බෑ..එදා ඉදන් “අපි” කියන තැන ඉදගෙන තමා හිතන්න පතන්න වෙන්නේ... එහෙම හිතන බිරිදක් ලබන්න සැමියෙක්, සැමියෙක් ලබන්න බිරිදක් පින් කරලා තියෙන්න ඕන. ජීවත් වෙනවා , ජීවිතේ ගෙනියනවා කියන එක ලේසි පහසු දෙයක් නෙමේ... දුක-සැප යස-යස නින්දා-ප්‍රශංසා ලාභ අලාභ මේ ඔක්කොම ජීවන ගමන්මග ඇතුලේ තියෙනවා...දුකක් උනාම තමා දන්නේ අන්තිමට ලග ඉන්නේ ජීවත්ව ඉන්න අම්මා විතරයි කියලා...
ඒකයි ගුණදාස කපුගේ කියන්නේ රන්බණ්ඩා සෙනෙවිරත්න ලියන්නේ “බිරිදකගේ සෙනේ ගියා යෝධ ඇලේ නැම්මේ ..ඔබේ සෙනෙහස සුවද දිදී දැනුනා මට අම්මේ....මං එනතුරු ඉඳිකඩ ලග ඉන්නවාද අම්මේ කියලා” එහෙම චපල බිරින්දෑවරු ඉන්න කාලෙක මේ වගේ බිරිදක් ඉදීම තවත් අම්මා  කෙනෙක් ලග ඉන්නවා වගේ තැනගේ ජීවන මගේ සහකාරිය තමා ඒ අම්මාට සමාන කරන්නේ...බොහෝ සාර්ථක මිනිසුන් පිටුපස ඉගෙන ලොවට නොපෙනෙනා අනන්ත කාර්යභාරයක් ඉටු කරන්නේ යහපත් බිරිදක්...

අහස මෙන් ලත් චෝදනා
පොලොව මෙන් දුක් උහුලනා 
මෑණියන්ගේ සෙනෙහසින් මුල් වරට ඉපදීලා
සොඳුරියේ නුඹේ සෙනෙහසින් ඉමි ලොවෙහි රජවීලා
තමන්ගේ මනුස්සයා ගැන විවිධාකාරයේ චෝදනා අහසක් තරමට එද්දී පොලොව වගේ ඒවා උහුලාගෙන ඉදියේ ඇය. බොහෝ විට කොන්ද කෙලින් තියන් අවංකව ඉන්න කෙනෙකුට හතුරෝ වැඩියි. එන ගැරහුම් ගල් මුල් වැඩි. ඒවා උහුලාගෙන දුක සැප බෙදාගෙන ලගඉදපු ඇය ගැන ඇතිවෙන්නේ තමාව මෙලොවට බිහිකරලා හැදු වැදු මව් කෙරේ ඇතිවෙන සෙනෙහස ආදරය වගේ සමාන හැගීමක්...ඒ සෙනෙහස ඇති මට මේ ලෝකේ රජෙක් වගේ ඔටුනු පලන් ඉන්න.

සිතට සැනසුම් කල්පනා
ගෙනෙන පාදා වාසනා
තනා ටජ්මහලයක් පිවිතුරු සෙනෙහෙ ගංතීරේ
සොඳුරියේ නුඹේ රුව අඹා ගමි මහද මන්දීරේ

මෙතරම් තමන්ට වාසනාව සිතට සැනසුම ගෙනෙන ඇය වෙනුවෙන් මට මේලෝකේ මොනවද කරන්න බැරි....ආදරයේ උතුම්ම සැමරුම ටජ්මහල සජාන් රජු හැදුවේ යමුනා ගං තීරයේ... මහාචාර්ය  සනත් නන්දසිරි මහතා “නිමාකලෙමි සිහිවටනය යමුනා තීරේ” කියන්නෙත් ඔය වෙනුවෙන්ම තමා ... මම ඇය වෙනුවෙන් හදන්නේ පිවිතුරු සෙනෙහසේ ගංගා තීරේ....සෙනෙහසේ ගංගාව ගලන්නේ ලේ මස් ඇට නහර දිගේ...ඒ ගගේ ගං තීරේ  තමා හදවත ...හදවත නමැති ගං තීරේ හදන මාලිගාව තමා ටජ්මහල.. ඒ ටජ්මහල ඇතුලේ සොදුරියේ ඔබගේ රුව අඹනවා ආදරයේ නාමයෙන්...


දුකේදී හැඩුමට සැපේදී
සිනාසෙන්නට ළඟ ඉදන්
තවත් අම්මා කෙනෙකු ඇත්නම්
නුඹයි ඒ අම්මා
සොඳුරියේ නුඹයි ඒ අම්මා


අහස මෙන් ලත් චෝදනා
පොලොව මෙන් දුක් උහුලනා 
මෑණියන්ගේ සෙනෙහසින් මුල් වරට ඉපදීලා
සොඳුරියේ නුඹේ සෙනෙහසින් ඉමි ලොවෙහි රජවීලා

සිතට සැනසුම් කල්පනා
ගෙනෙන පාදා වාසනා
තනා ටජ්මහලයක් පිවිතුරු සෙනෙහෙ ගංතීරේ
සොඳුරියේ නුඹේ රුව අඹා ගමි මහද මන්දීරේ









ගීතය විදීමට හා භාගත කර ගැනීමට.

තාත්තා වුනත් මා බත සරි කරන

තවත් අපූරු ගීතයක් තමයි අද අරගෙන ආවේ.. ඉතාම සංවේදී හැගුම් දනවන සුන්දර ගීතයක්... ගීතය ගායනා කරන්නේ යුගයේ ගාන්ධර්වයාණන් පණ්ඩිත් ඩබ්ලියු. ඩී. අමරදේව ශූරීන්. අර්ථාන්විත ගී පැබදුම මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න. සංගීත සුසංයෝජනය රෝහණ වීරසිංහයන්... බිරිඳක් වෙනුවෙන් සැමියකු ගයන ආදරණීය ගීතයක්.....


තාත්තා වුනත් මා බත සරි කරන
මම කොච්චර හම්බ කරලා දුන්නත්, හම්බ කලත් වැඩක් නෑ... මගේ හම්බ කිරීම තමා මගේ දරු පැටවූ ටික රටේ සමාජයේ හොද තැනකට ගෙනෙන එක. එක ඕනෑම තාත්තා කෙනෙක්ගේ එකම පැතුම හා අධිෂ්ඨානය. නමුත් ඒ පැතුම වෙනුවෙන් මම 80%කම වගේ කරන්නේ හම්බ කරලා දෙන එක ඔයාල වෙනුවෙන්..තම පවුල වෙනුවෙන්...
අම්මා නුබයි මගෙ දරු දැරියන් රකින
මගේ පැතුම අධිෂ්ඨානය , පැතුම මල්පල ගන්නවන කපිතාන් වරිය ඔබයි. සිංහල සමාජය තුල මහත්තයා විතරක් වැඩ කරපු ජොබ් කරපු කාලයේ ලියවුන පද නිසා කොහොමත් ගැලපෙනවා ඒ කාලේ. දැන් කාලේ නම් මේක වෙනස් “[ අම්මා තාත්තා වුනත් අපි බත සරි කරන- ආච්චී සීයා නුබයි අපේ දරු දැරියන් රකින]”

මට පෙර උරුම ආලය දරු කැලට දෙමින්
ප්‍රේම කරන කාලේ මන් ගැන තිබූ , පෙන්නපු, දක්වපු ප්‍රේමය දැන් ඔක්කොම දරු කැලට දීලා “එක තමා නිමල් ගුණසේකර කියන්නේ --- පුංචි පුතා අපේ ලොවට පැමිණි දා මව් පදවිය ලබලා - මා අමතක කර සුරතල් බැලුවේ කිමද කියන් ළඳුනේ--මට නොවෙයි ඔබ ආදරේ කලේ මගෙන් ලද ආදරයට පමණයි ඔබ ආදරේ කලේ.” කියලා..
දයාරත්න රණතුංග කියන්නේ  “පුංචි පුතේ නුඹ ආ දා අම්මි හුගක් වෙනස් වෙලා - ඉස්සර වගේ බොලද වදන් දැන් කියන්නේ නෑ...”
හැබැයි ඒ නොලැබෙන සෙනෙහස ගැන මතක් වුනත් ඒ ගැන අබමල් රේණුවකවත් දුකක් වේදනාවක් නැත්තේ ඒ ඔක්කොම තමාගේ ලෙයින් උපන් දරුවන් වෙනුවෙන් පුදන නිසා....
රෑ දහවල් දෙකේ වෙහෙසෙන විටදී නොනිම්
ඇත්තටම අම්මෙකුට රැයක් දවාලක් නෑ... පුංචි බිලිදෙක් ඉන්නවානම් රෑට නිදාගන්න වෙන්නේ පැයක් දෙකක් වගේ තමා...එත් අම්මට එක දුකක් නෙමේ... දිවුල්ගනේ මහත්මයා කියන්නේ “ගමට කලින් හිරු මුළුතැන් ගෙට වඩිනා” කියලා
ඔබ දුටු මුල් දිනේවත් හද නොනැගී පෙමින්
ජීවිතේ කවදාවත් මෙච්චර ආදරයක් දැනිලා නෑ....සෙනෙහසක් දයාබරත්වයක්  කරුණාවක් ඔයා දැකපු මුල් දවසේවත් දැනිලා නෑ...එතරම්ම හැගීමක් දැනෙන්නේ දවසේ වැඩ අහවර කරලා හවස ලාම්පු අදුරේ ඇදේ දිගාදිල තම බිරිද දිහා බලාගෙන ඉන්න ගමන්- සමහර  විට ඇය දරුවන්ට විවිධ කතන්දර කවි  කියමින්  නිදිකරවන්න්න උත්සාහ කරමින්  ඉන්නවා වෙන්න පුළුවන්...
උතුරයි මසිත තව නුබ වෙත තුරුළු වෙමින්
ඒ නැගුන ප්‍රේමයෙන් සිත උතුරනවා....කිසිම රාගමිශ්‍රිත හැගීමකින් නොවේ ඇය කෙරෙහි උපන් භක්ති ආදරයකින්...ඒ හැගීමෙන්ම ඇයට සිතින් තුරුළු වෙනවා...

බැති බර හැගුම් දනවන නුඹගේ සුවද
ඒ තුරුළු වීමෙන් දැනෙන්නේ බැතිබර හැගීමක් මිසක රාගයක් නෙමේ.... එතරම්ම මල් සුවදක් තමා ඇගෙන් දැනෙන්නේ...
 අතදරු පුතුගෙ මුව කමලෙහි ඇත නිබද
පුංචි කිරි කැටියගෙන් එන බිලිඳු සුවදයි ඇය කෙරෙන් දෙන සුවදයි සමානයි....එතරම්ම ආදරයක් භක්තියකින් ඇය දරුවාව රකිනවා....
අම්මා කෙනෙකු මිස නුබ මගෙ බිරිද ලෙස

නොනැගෙයි ලගින් හිද මගේ හිස සිඹින සද
මේ දරුවන්වත් රැක බලා ගන්නා අතරේම වෙහෙස මහන්සි වී පැමිණි තම දරුවන්ගේ පියා ගැනත් ඇය බලනවා...මහන්සිය නිවෙන්න හිස පිරිමදිනවා.... සිඹිනවා... ඉස්සර දැනුන හැගීමක් නෙමේ දැන් දැනෙන්නේ...තමන්ගේ අම්මා හිස අතගානවා වගේ ඉතාමත් පිරිසිදු ආදරණීය හැගීමක්...
ඇය එතරම්ම්ම කැප කිරීමක් කරනවා අයගේ දරුවන් සහ ස්වාමියා වෙනුවෙන්...එහෙව් බිරිදක් කෙරේ සුන්දර භක්තිමය ආදරයක් ඇති නොවන්නේ මොන තාත්තටද?මොන ස්වාමියාටද? එහෙම ආදරයක් ඇති නොවනවානම් ඇති කරගන්න උත්සාහ නොකරනවා නම් මෙවැනි බිරිදක් කෙරේ එයත් පවකි... 



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
තාත්තා වුනත් මා බත සරි කරන
අම්මා නුබයි මගෙ දරු දැරියන් රකින

 මට පෙර උරුම ආලය දරු කැලට දෙමින්
රෑ දහවල් දෙකේ වෙහෙසෙන විටදී නොනිම්
ඔබ දුටු මුල් දිනේවත් හද නොනැගී පෙමින්
උතුරයි මසිත තව නුබ වෙත තුරුළු වෙමින්

 බැති බර හැගුම් දනවන නුඹගේ සුවද
 අතදරු පුතුගෙ මුව කමලෙහි ඇත නිබද
අම්මා කෙනෙකු මිස නුබ මගෙ බිරිද ලෙස
නොනැගෙයි ලගින් හිද මගේ හිස සිඹින සද





ගීතය නැරබීමට.......

ගීතය රස විදීමට හා භාගත කර ගැනීමට.

Friday, April 18, 2014

සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්


බොහොම කාලයකට පසුව තමයි බ්ලොගය අප්ඩේට් කරන්න අවස්තාව ලැබුනේ... මෙතෙක් කල් එන්නට නොහැකිවීම ගැන නම් කනගාටුයි. ඉදිරියේදී දිගට ලියන්න හිතාගෙන ඉන්නවා... හිතට දැනෙන තේරෙන දෙ බෙදා හදා ගන්න ලියන්න හිතුනේ අපූරු ගීතයක් ගැන...එක හරිම සංවේදී සුන්දර ගීතයක්..බොහෝ විට දරුවන් නැති යුවලක, පිරිමියා විසින් ඇගේ බිරිද ගැන ගයන පතන පැතුමන් අරභයා ලියවුන ගීතයක්. රචකයා දෙස බැලුවත් බොහෝ විට ඔහුට හුගක් සමීප අදහසක් වෙන්නත් පුළුවන්...

සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ
මේ අවස්ථාවේදී මෙහෙම කියන්නේ බැදපු අලුත වෙන්න බෑ... ඊ ලග භව හා ආත්ම ගැන හිතෙන්නේ ඉතින් ටිකක් වයස යන්න ඕනි නේ...නැතත් කාලයක් ගිහින් ඇගේ වටිනාකම දැනෙන්න ඕන...
බිරිඳ වී මගේ වින්ද දුක් ගිනි
ඒ කියන්නේ බිරිදට දුක් දීලා තියෙනවා. ඒ කාලේ නොතේරුණත් දැන් එක තේරෙනවා...ඒ පරාජිත හැගුමෙන් තමා කියන්නේ...
නිවාලන්නට පව් ගෙවන්නට
ඒ දීපු දුක් පවක් කියලා එයාට වැටහෙනවා... ඒ පවු ගෙවන්න ඉතුරු ජීවිත කාලේ මදි... මතු ආත්මේ මගේ මව් වෙයන්....එතකොට ඒ අම්මා වෙනුවෙන් සැලකුම් සහ මේ බිරිද වෙනුවෙන් සැලකුම් දෙකම ගෙවන්නම්...

දුකේ සැපතේ එක ලෙසේ
පණනල ලෙසේ මා ලඟ ‍රැදී
ඇත්තටම යහපත් බිරිදකගෙන ඕනෑම සැමියෙක් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ඒකම තමා... තමා ලග ඉදීම.. ඒ දුක් උහුලන්න ශක්තියක් වීම...වැරදුන වෙලාවට ලග ඉතුරු වෙන්නේ පණනල විතරයි අන්න ඒ වගේ තමා ඔයත් ලග ඉදියේ...ඔතනදි බිරිද මමත්වයේ ඉගෙන “තමුසෙගෙ පව් වලට මට කරගහන්න බෑ” කියලා පැත්තකට වුනා නම් සමහර විට ඔය මනුස්සයා අද වෙනකම් නොයින්නත් තිබුනා.. උරුලාවගේ පැටවූ උරුලෑ අම්මට වටිනවා වගේ තමා තමාගේ මනුස්සයා ලග ඉන්නේ...දුකේදී ලග ඉදපු නිසා තමයි සැපේදී ලග ඉන්න පුළුවන් වෙන්නෙත්....
සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ
ආයෙම නැවත නැවත කියන්නෙත් තමන්ගෙන් බිරිදට ලොකු අසාධාරණයක් වුන වග තමන්ට දැන් තේරෙන නිසයි...

හදට දුක් ගිනි කිසිත් නොමදී
නුඹ රකින්නට ණය ගෙවන්නට
මෙතන හදට දුක් ගිනි කිසිත් නොම දී කියන පදයෙන් හැගෙනවා ගැහැණියකගේ හද කකියවන්න්නට පාරවන්නට ගිනි ගන්නට වෙන්නේ මේ මනුස්සයා වෙන ගැහැණියකගේ  පහස සොයා ගිය නිසා වත්ද? එහෙම වෙන්න බැරි කමකුත් නැහැ මොකද ඔවුන්ට දරුවන් නැති වීම නිසා. එහෙම නම් යට දැනෙන උහුලන වේදනාව තව ත්‍රීව වෙනවා...ඒ අම්මගේ පුතෙක් වුනාම වෙන කාන්තාවක් නිසා ඇතිවන "පරස්ත්‍රී" දුක් ගින්න කොහොමත් ඇති වෙන්නේ නෑ... නොගැලපෙන කසාදයක් නොකරගන්නකන්... නුබ රකින්නට කියන්නේ තාත්තා නිසා වත් එහෙම දෙයක් දැනෙන්නේ දෙන්නේ නෑ කියන එක වෙන්න ඕන...
සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ 
ආයෙම නැවත නැවත කියන්නෙත් තමන්ගෙන් බිරිදට ලොකු අසාධාරණයක් වුන වග තමන්ට දැන් තේරෙන නිසයි...
 ප්‍රවීණ රංගධර ගාමිණි ෆොන්සේකා ලියු අතලොස්සක් ගී අතරින් එකකි.
***********************************************************************


සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ
බිරිඳ වී මගේ වින්ද දුක් ගිනි
නිවාලන්නට පව් ගෙවන්නට


දුකේ සැපතේ එක ලෙසේ
පණනල ලෙසේ මා ලඟ ‍රැදී
සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ


හදට දුක් ගිනි කිසිත් නොමදී
නුඹ රකින්නට ණය ගෙවන්නට
සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ

ගේය පද - ආචාර්ය ගාමිණී ෆොන්සේකා
තනු නිර්මාණය සහ ගායනය - ආචාර්ය වික්ටර් රත්නායක
 
http://goo.gl/mBt5tPhttp://goo.gl/O95Wtq

 

 
ගීතය විදීමට : http://www.youtube.com/watch?v=pEvWDhku2UA

Sunday, April 20, 2014

සොඳුරියේ නුඹේ සෙනෙහසින් ඉමි ලොවෙහි රජවීලා......

 රාත්‍රී කාලය දිවා කාලයක් බවට පරිවර්තනය කල නවීනතාක්ෂණයේ මිනිසා සොබාවධර්මයාට අභියෝග එල්ල කරමින් බංගලාදේශයේ මීර්පූර් ක්‍රීඩාංගනය විදුලි ආලෝකයෙන් ඒකාලෝක කර ඇති මොහොතක,  සියක් ජාතියක, සියක් කෝටියක් ජනයාට,සියක් ආගමකට  අභියෝගයක් වූ මුතුකැටයේ සිංහ පැටවූ අද මේ ක්‍රි.වර්ෂ 2014 ක් වූ අප්‍රේල් මස  06 රාත්‍රියේ... මේ..සොදුරු ජයග්‍රාහී රාත්‍රියේ..විචිත්‍රවත් රාත්‍රියේ කෝටි සංඛ්‍යාත ජනයා අමන්දානන්දයට පත් කරමින් වසර 18කට පසු ඒ බලාපොරොත්තුවේ සිහිනය සිව් වතාවක් ගිලිහෙද්දී  මෙවර විජයග්‍රහණය කරන්නේ දැයට අභිමානයක් රටට ආඩම්බරයක් ගෙනෙමින් වර්ණවත් හයේ පහරකින් ලෝකයක් ඉදිරියේ මුතු ඇටයක් දිදුලවමින් ලසිත් මාලිංග ඇතුළු සිංහ කණ්ඩායම ඒ දැවැන්ත කුසලානය, 2014  T-20 ලෝක කුසලානය දිනා ගන්නා සුවිශේෂී මොහතයි... මා ප්‍රිය ක්‍රීඩාලෝලී මිතුර මිතුරියනි....
(ඒ ඔබ මෙතෙක් වේලා සවන් දුන්නේ කදමල්ලේ විශේෂ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා විස්තර විචාරයටයි..)

ඒ විශිෂ්ට සුවිශේෂී වීජයග්‍රහණයෙන් අනතුරුව ඒ විජයග්‍රහනයේ නියමුවාණන් එදින අවසන් T-20 තරගයට සහභාගී වූ සිරිලක් පුත් කුමාර් සංගක්කාර තරගයේ වීරයා සම්මානයෙන් පිදුම් ලබා මාධ්‍ය හමුවේ කිවුවේ "මට වැඩියෙන්ම වටින්නේ ක්‍රිකට් සහ මගේ පවුල" කියල. එහෙම කියලා නිකන් ඉදියේ නෑ..සහෝදර ක්‍රීඩකයන්ගේ ප්‍රේක්ෂකයන්ගේ උණුසුම් සුභාසිංශන අතරේ පිටිය වටේ සහෝදර ක්‍රීඩකයන්ගේ කර මතින් යන ගමන් ක්‍රීඩකයන්ගේ ගේ පවුලේ උදවිය ඉන්න නැරබුම් කුටිය දෙසට හැරිලා දකුණත මිට මොලවලා හදවතට තට්ටු කරමින් නැරබුම් කුටිය වෙත අත දිගුකරමින් මොකක්දෝ සන් කළා.(ඒ මොහොතේ ජායාරූපය සොයා ගැනීමට වෙහෙස වුවත් සොයා ගැනීමට නොහැකිවීම දුකකි).. .....ටිකකින් කෝටි සංඛ්‍යාත ප්‍රේක්ෂකයන් සතුටු කදුළු වගුරවද්දී  මීර්පූර් ක්‍රීඩාංගනය මහා සංවේදී දසුනක ගිල්ලවමින් ඇය මේ අසහාය ක්‍රීඩකයාගේ තමාගේ ආදරණීය ස්වාමියාගේ තම දරුවන්ගේ තාත්තව බදාගෙන දෙතොල් සිප වැලද ගත්තේ “සොඳුරියේ නුඹේ සෙනෙහසින් ඉමි ලොවෙහි රජවීලා......”    ඒ අවස්තාව තරම් මේ සින්දුවට ගැලපෙන කිසිම සංවේදී අවස්තාවක් මීට පෙර දැකලා දැනිලා නැහැ මට. 



ඒ ආදරණීය මොහොත නැරබීමට (08.10)

ඒ අපූරු ගීතය තමා කදමල්ලේ දිගහැරෙන්නේ...
ටී.එම් ජයරත්න නමැති විශිෂ්ට ගායන ශිල්පියාගේ සුන්දර හඩින් ගායනා වෙන මේ ගීතය රචනා කරලා තියෙන්නේ කන්දේවත්තේ ඒ .ජී. ශීලා...සංගීතය එකතු කලේ සරත් දසනායක 


දුකේදී හැඩුමට සැපේදී
සිනාසෙන්නට ළඟ ඉදන්
තවත් අම්මා කෙනෙකු ඇත්නම්
නුඹයි ඒ අම්මා
සොඳුරියේ නුඹයි ඒ අම්මා
දෙදෙනෙක් එක්ක එකතුව ජීවිතයක් ගෙනියනවා කියන්නේ හරිම වැදගත් , හරිම අවබෝධයෙන් යුක්තව වෙන්න ඕනදෙයක් ආසන්න වශයෙන් අවුරුදු 25ක් 30ක් විතර වෙන් වෙන්ව ජීවත්වෙලා තමන් ගැනම හිතමින් ජීවත් වෙලා එක වහලක සෙවනට ආවම එහෙම “මම” කියන මානසිකත්වයෙන් හිතන්න බෑ..එදා ඉදන් “අපි” කියන තැන ඉදගෙන තමා හිතන්න පතන්න වෙන්නේ... එහෙම හිතන බිරිදක් ලබන්න සැමියෙක්, සැමියෙක් ලබන්න බිරිදක් පින් කරලා තියෙන්න ඕන. ජීවත් වෙනවා , ජීවිතේ ගෙනියනවා කියන එක ලේසි පහසු දෙයක් නෙමේ... දුක-සැප යස-යස නින්දා-ප්‍රශංසා ලාභ අලාභ මේ ඔක්කොම ජීවන ගමන්මග ඇතුලේ තියෙනවා...දුකක් උනාම තමා දන්නේ අන්තිමට ලග ඉන්නේ ජීවත්ව ඉන්න අම්මා විතරයි කියලා...
ඒකයි ගුණදාස කපුගේ කියන්නේ රන්බණ්ඩා සෙනෙවිරත්න ලියන්නේ “බිරිදකගේ සෙනේ ගියා යෝධ ඇලේ නැම්මේ ..ඔබේ සෙනෙහස සුවද දිදී දැනුනා මට අම්මේ....මං එනතුරු ඉඳිකඩ ලග ඉන්නවාද අම්මේ කියලා” එහෙම චපල බිරින්දෑවරු ඉන්න කාලෙක මේ වගේ බිරිදක් ඉදීම තවත් අම්මා  කෙනෙක් ලග ඉන්නවා වගේ තැනගේ ජීවන මගේ සහකාරිය තමා ඒ අම්මාට සමාන කරන්නේ...බොහෝ සාර්ථක මිනිසුන් පිටුපස ඉගෙන ලොවට නොපෙනෙනා අනන්ත කාර්යභාරයක් ඉටු කරන්නේ යහපත් බිරිදක්...

අහස මෙන් ලත් චෝදනා
පොලොව මෙන් දුක් උහුලනා 
මෑණියන්ගේ සෙනෙහසින් මුල් වරට ඉපදීලා
සොඳුරියේ නුඹේ සෙනෙහසින් ඉමි ලොවෙහි රජවීලා
තමන්ගේ මනුස්සයා ගැන විවිධාකාරයේ චෝදනා අහසක් තරමට එද්දී පොලොව වගේ ඒවා උහුලාගෙන ඉදියේ ඇය. බොහෝ විට කොන්ද කෙලින් තියන් අවංකව ඉන්න කෙනෙකුට හතුරෝ වැඩියි. එන ගැරහුම් ගල් මුල් වැඩි. ඒවා උහුලාගෙන දුක සැප බෙදාගෙන ලගඉදපු ඇය ගැන ඇතිවෙන්නේ තමාව මෙලොවට බිහිකරලා හැදු වැදු මව් කෙරේ ඇතිවෙන සෙනෙහස ආදරය වගේ සමාන හැගීමක්...ඒ සෙනෙහස ඇති මට මේ ලෝකේ රජෙක් වගේ ඔටුනු පලන් ඉන්න.

සිතට සැනසුම් කල්පනා
ගෙනෙන පාදා වාසනා
තනා ටජ්මහලයක් පිවිතුරු සෙනෙහෙ ගංතීරේ
සොඳුරියේ නුඹේ රුව අඹා ගමි මහද මන්දීරේ

මෙතරම් තමන්ට වාසනාව සිතට සැනසුම ගෙනෙන ඇය වෙනුවෙන් මට මේලෝකේ මොනවද කරන්න බැරි....ආදරයේ උතුම්ම සැමරුම ටජ්මහල සජාන් රජු හැදුවේ යමුනා ගං තීරයේ... මහාචාර්ය  සනත් නන්දසිරි මහතා “නිමාකලෙමි සිහිවටනය යමුනා තීරේ” කියන්නෙත් ඔය වෙනුවෙන්ම තමා ... මම ඇය වෙනුවෙන් හදන්නේ පිවිතුරු සෙනෙහසේ ගංගා තීරේ....සෙනෙහසේ ගංගාව ගලන්නේ ලේ මස් ඇට නහර දිගේ...ඒ ගගේ ගං තීරේ  තමා හදවත ...හදවත නමැති ගං තීරේ හදන මාලිගාව තමා ටජ්මහල.. ඒ ටජ්මහල ඇතුලේ සොදුරියේ ඔබගේ රුව අඹනවා ආදරයේ නාමයෙන්...


දුකේදී හැඩුමට සැපේදී
සිනාසෙන්නට ළඟ ඉදන්
තවත් අම්මා කෙනෙකු ඇත්නම්
නුඹයි ඒ අම්මා
සොඳුරියේ නුඹයි ඒ අම්මා


අහස මෙන් ලත් චෝදනා
පොලොව මෙන් දුක් උහුලනා 
මෑණියන්ගේ සෙනෙහසින් මුල් වරට ඉපදීලා
සොඳුරියේ නුඹේ සෙනෙහසින් ඉමි ලොවෙහි රජවීලා

සිතට සැනසුම් කල්පනා
ගෙනෙන පාදා වාසනා
තනා ටජ්මහලයක් පිවිතුරු සෙනෙහෙ ගංතීරේ
සොඳුරියේ නුඹේ රුව අඹා ගමි මහද මන්දීරේ









ගීතය විදීමට හා භාගත කර ගැනීමට.

තාත්තා වුනත් මා බත සරි කරන

තවත් අපූරු ගීතයක් තමයි අද අරගෙන ආවේ.. ඉතාම සංවේදී හැගුම් දනවන සුන්දර ගීතයක්... ගීතය ගායනා කරන්නේ යුගයේ ගාන්ධර්වයාණන් පණ්ඩිත් ඩබ්ලියු. ඩී. අමරදේව ශූරීන්. අර්ථාන්විත ගී පැබදුම මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න. සංගීත සුසංයෝජනය රෝහණ වීරසිංහයන්... බිරිඳක් වෙනුවෙන් සැමියකු ගයන ආදරණීය ගීතයක්.....


තාත්තා වුනත් මා බත සරි කරන
මම කොච්චර හම්බ කරලා දුන්නත්, හම්බ කලත් වැඩක් නෑ... මගේ හම්බ කිරීම තමා මගේ දරු පැටවූ ටික රටේ සමාජයේ හොද තැනකට ගෙනෙන එක. එක ඕනෑම තාත්තා කෙනෙක්ගේ එකම පැතුම හා අධිෂ්ඨානය. නමුත් ඒ පැතුම වෙනුවෙන් මම 80%කම වගේ කරන්නේ හම්බ කරලා දෙන එක ඔයාල වෙනුවෙන්..තම පවුල වෙනුවෙන්...
අම්මා නුබයි මගෙ දරු දැරියන් රකින
මගේ පැතුම අධිෂ්ඨානය , පැතුම මල්පල ගන්නවන කපිතාන් වරිය ඔබයි. සිංහල සමාජය තුල මහත්තයා විතරක් වැඩ කරපු ජොබ් කරපු කාලයේ ලියවුන පද නිසා කොහොමත් ගැලපෙනවා ඒ කාලේ. දැන් කාලේ නම් මේක වෙනස් “[ අම්මා තාත්තා වුනත් අපි බත සරි කරන- ආච්චී සීයා නුබයි අපේ දරු දැරියන් රකින]”

මට පෙර උරුම ආලය දරු කැලට දෙමින්
ප්‍රේම කරන කාලේ මන් ගැන තිබූ , පෙන්නපු, දක්වපු ප්‍රේමය දැන් ඔක්කොම දරු කැලට දීලා “එක තමා නිමල් ගුණසේකර කියන්නේ --- පුංචි පුතා අපේ ලොවට පැමිණි දා මව් පදවිය ලබලා - මා අමතක කර සුරතල් බැලුවේ කිමද කියන් ළඳුනේ--මට නොවෙයි ඔබ ආදරේ කලේ මගෙන් ලද ආදරයට පමණයි ඔබ ආදරේ කලේ.” කියලා..
දයාරත්න රණතුංග කියන්නේ  “පුංචි පුතේ නුඹ ආ දා අම්මි හුගක් වෙනස් වෙලා - ඉස්සර වගේ බොලද වදන් දැන් කියන්නේ නෑ...”
හැබැයි ඒ නොලැබෙන සෙනෙහස ගැන මතක් වුනත් ඒ ගැන අබමල් රේණුවකවත් දුකක් වේදනාවක් නැත්තේ ඒ ඔක්කොම තමාගේ ලෙයින් උපන් දරුවන් වෙනුවෙන් පුදන නිසා....
රෑ දහවල් දෙකේ වෙහෙසෙන විටදී නොනිම්
ඇත්තටම අම්මෙකුට රැයක් දවාලක් නෑ... පුංචි බිලිදෙක් ඉන්නවානම් රෑට නිදාගන්න වෙන්නේ පැයක් දෙකක් වගේ තමා...එත් අම්මට එක දුකක් නෙමේ... දිවුල්ගනේ මහත්මයා කියන්නේ “ගමට කලින් හිරු මුළුතැන් ගෙට වඩිනා” කියලා
ඔබ දුටු මුල් දිනේවත් හද නොනැගී පෙමින්
ජීවිතේ කවදාවත් මෙච්චර ආදරයක් දැනිලා නෑ....සෙනෙහසක් දයාබරත්වයක්  කරුණාවක් ඔයා දැකපු මුල් දවසේවත් දැනිලා නෑ...එතරම්ම හැගීමක් දැනෙන්නේ දවසේ වැඩ අහවර කරලා හවස ලාම්පු අදුරේ ඇදේ දිගාදිල තම බිරිද දිහා බලාගෙන ඉන්න ගමන්- සමහර  විට ඇය දරුවන්ට විවිධ කතන්දර කවි  කියමින්  නිදිකරවන්න්න උත්සාහ කරමින්  ඉන්නවා වෙන්න පුළුවන්...
උතුරයි මසිත තව නුබ වෙත තුරුළු වෙමින්
ඒ නැගුන ප්‍රේමයෙන් සිත උතුරනවා....කිසිම රාගමිශ්‍රිත හැගීමකින් නොවේ ඇය කෙරෙහි උපන් භක්ති ආදරයකින්...ඒ හැගීමෙන්ම ඇයට සිතින් තුරුළු වෙනවා...

බැති බර හැගුම් දනවන නුඹගේ සුවද
ඒ තුරුළු වීමෙන් දැනෙන්නේ බැතිබර හැගීමක් මිසක රාගයක් නෙමේ.... එතරම්ම මල් සුවදක් තමා ඇගෙන් දැනෙන්නේ...
 අතදරු පුතුගෙ මුව කමලෙහි ඇත නිබද
පුංචි කිරි කැටියගෙන් එන බිලිඳු සුවදයි ඇය කෙරෙන් දෙන සුවදයි සමානයි....එතරම්ම ආදරයක් භක්තියකින් ඇය දරුවාව රකිනවා....
අම්මා කෙනෙකු මිස නුබ මගෙ බිරිද ලෙස

නොනැගෙයි ලගින් හිද මගේ හිස සිඹින සද
මේ දරුවන්වත් රැක බලා ගන්නා අතරේම වෙහෙස මහන්සි වී පැමිණි තම දරුවන්ගේ පියා ගැනත් ඇය බලනවා...මහන්සිය නිවෙන්න හිස පිරිමදිනවා.... සිඹිනවා... ඉස්සර දැනුන හැගීමක් නෙමේ දැන් දැනෙන්නේ...තමන්ගේ අම්මා හිස අතගානවා වගේ ඉතාමත් පිරිසිදු ආදරණීය හැගීමක්...
ඇය එතරම්ම්ම කැප කිරීමක් කරනවා අයගේ දරුවන් සහ ස්වාමියා වෙනුවෙන්...එහෙව් බිරිදක් කෙරේ සුන්දර භක්තිමය ආදරයක් ඇති නොවන්නේ මොන තාත්තටද?මොන ස්වාමියාටද? එහෙම ආදරයක් ඇති නොවනවානම් ඇති කරගන්න උත්සාහ නොකරනවා නම් මෙවැනි බිරිදක් කෙරේ එයත් පවකි... 



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
තාත්තා වුනත් මා බත සරි කරන
අම්මා නුබයි මගෙ දරු දැරියන් රකින

 මට පෙර උරුම ආලය දරු කැලට දෙමින්
රෑ දහවල් දෙකේ වෙහෙසෙන විටදී නොනිම්
ඔබ දුටු මුල් දිනේවත් හද නොනැගී පෙමින්
උතුරයි මසිත තව නුබ වෙත තුරුළු වෙමින්

 බැති බර හැගුම් දනවන නුඹගේ සුවද
 අතදරු පුතුගෙ මුව කමලෙහි ඇත නිබද
අම්මා කෙනෙකු මිස නුබ මගෙ බිරිද ලෙස
නොනැගෙයි ලගින් හිද මගේ හිස සිඹින සද





ගීතය නැරබීමට.......

ගීතය රස විදීමට හා භාගත කර ගැනීමට.

Friday, April 18, 2014

සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්


බොහොම කාලයකට පසුව තමයි බ්ලොගය අප්ඩේට් කරන්න අවස්තාව ලැබුනේ... මෙතෙක් කල් එන්නට නොහැකිවීම ගැන නම් කනගාටුයි. ඉදිරියේදී දිගට ලියන්න හිතාගෙන ඉන්නවා... හිතට දැනෙන තේරෙන දෙ බෙදා හදා ගන්න ලියන්න හිතුනේ අපූරු ගීතයක් ගැන...එක හරිම සංවේදී සුන්දර ගීතයක්..බොහෝ විට දරුවන් නැති යුවලක, පිරිමියා විසින් ඇගේ බිරිද ගැන ගයන පතන පැතුමන් අරභයා ලියවුන ගීතයක්. රචකයා දෙස බැලුවත් බොහෝ විට ඔහුට හුගක් සමීප අදහසක් වෙන්නත් පුළුවන්...

සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ
මේ අවස්ථාවේදී මෙහෙම කියන්නේ බැදපු අලුත වෙන්න බෑ... ඊ ලග භව හා ආත්ම ගැන හිතෙන්නේ ඉතින් ටිකක් වයස යන්න ඕනි නේ...නැතත් කාලයක් ගිහින් ඇගේ වටිනාකම දැනෙන්න ඕන...
බිරිඳ වී මගේ වින්ද දුක් ගිනි
ඒ කියන්නේ බිරිදට දුක් දීලා තියෙනවා. ඒ කාලේ නොතේරුණත් දැන් එක තේරෙනවා...ඒ පරාජිත හැගුමෙන් තමා කියන්නේ...
නිවාලන්නට පව් ගෙවන්නට
ඒ දීපු දුක් පවක් කියලා එයාට වැටහෙනවා... ඒ පවු ගෙවන්න ඉතුරු ජීවිත කාලේ මදි... මතු ආත්මේ මගේ මව් වෙයන්....එතකොට ඒ අම්මා වෙනුවෙන් සැලකුම් සහ මේ බිරිද වෙනුවෙන් සැලකුම් දෙකම ගෙවන්නම්...

දුකේ සැපතේ එක ලෙසේ
පණනල ලෙසේ මා ලඟ ‍රැදී
ඇත්තටම යහපත් බිරිදකගෙන ඕනෑම සැමියෙක් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ඒකම තමා... තමා ලග ඉදීම.. ඒ දුක් උහුලන්න ශක්තියක් වීම...වැරදුන වෙලාවට ලග ඉතුරු වෙන්නේ පණනල විතරයි අන්න ඒ වගේ තමා ඔයත් ලග ඉදියේ...ඔතනදි බිරිද මමත්වයේ ඉගෙන “තමුසෙගෙ පව් වලට මට කරගහන්න බෑ” කියලා පැත්තකට වුනා නම් සමහර විට ඔය මනුස්සයා අද වෙනකම් නොයින්නත් තිබුනා.. උරුලාවගේ පැටවූ උරුලෑ අම්මට වටිනවා වගේ තමා තමාගේ මනුස්සයා ලග ඉන්නේ...දුකේදී ලග ඉදපු නිසා තමයි සැපේදී ලග ඉන්න පුළුවන් වෙන්නෙත්....
සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ
ආයෙම නැවත නැවත කියන්නෙත් තමන්ගෙන් බිරිදට ලොකු අසාධාරණයක් වුන වග තමන්ට දැන් තේරෙන නිසයි...

හදට දුක් ගිනි කිසිත් නොමදී
නුඹ රකින්නට ණය ගෙවන්නට
මෙතන හදට දුක් ගිනි කිසිත් නොම දී කියන පදයෙන් හැගෙනවා ගැහැණියකගේ හද කකියවන්න්නට පාරවන්නට ගිනි ගන්නට වෙන්නේ මේ මනුස්සයා වෙන ගැහැණියකගේ  පහස සොයා ගිය නිසා වත්ද? එහෙම වෙන්න බැරි කමකුත් නැහැ මොකද ඔවුන්ට දරුවන් නැති වීම නිසා. එහෙම නම් යට දැනෙන උහුලන වේදනාව තව ත්‍රීව වෙනවා...ඒ අම්මගේ පුතෙක් වුනාම වෙන කාන්තාවක් නිසා ඇතිවන "පරස්ත්‍රී" දුක් ගින්න කොහොමත් ඇති වෙන්නේ නෑ... නොගැලපෙන කසාදයක් නොකරගන්නකන්... නුබ රකින්නට කියන්නේ තාත්තා නිසා වත් එහෙම දෙයක් දැනෙන්නේ දෙන්නේ නෑ කියන එක වෙන්න ඕන...
සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ 
ආයෙම නැවත නැවත කියන්නෙත් තමන්ගෙන් බිරිදට ලොකු අසාධාරණයක් වුන වග තමන්ට දැන් තේරෙන නිසයි...
 ප්‍රවීණ රංගධර ගාමිණි ෆොන්සේකා ලියු අතලොස්සක් ගී අතරින් එකකි.
***********************************************************************


සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ
බිරිඳ වී මගේ වින්ද දුක් ගිනි
නිවාලන්නට පව් ගෙවන්නට


දුකේ සැපතේ එක ලෙසේ
පණනල ලෙසේ මා ලඟ ‍රැදී
සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ


හදට දුක් ගිනි කිසිත් නොමදී
නුඹ රකින්නට ණය ගෙවන්නට
සොඳුර නුඹ මට මව් වෙයන්
මතු උපදිනා දින බව කුසේ

ගේය පද - ආචාර්ය ගාමිණී ෆොන්සේකා
තනු නිර්මාණය සහ ගායනය - ආචාර්ය වික්ටර් රත්නායක
 
http://goo.gl/mBt5tPhttp://goo.gl/O95Wtq

 

 
ගීතය විදීමට : http://www.youtube.com/watch?v=pEvWDhku2UA